تبادل لینک هوشمند ارسال شده در دو شنبه 23 بهمن 1391برچسب:, - 8 PM
در روزگاري كه بهانه هاي بسيار براي گريستن داريم
شرم خنديدن، به مضحكه ی هم ميهنان مان را بر خود نپسنديم.
كار سختي نيست نشنيدن، نخواندن و نگفتن لطيفه هاي توهين آميز...
با اراده ی جمعي اين عادت زشت را به ضدارزش تبديل كنيم.
رخشان بني اعتماد
يك روز يه تركه
اسمش ستارخان بود، شايد هم باقرخان.. ؛
خيلي شجاع بود، خيلي نترس.. ؛
يكه و تنها از پس ارتش حكومت مركزي براومد، جونش رو گذاشت كف دستش و سرباز راه مشروطيت و آزادي شد، فداكاري كرد، براي ايران، براي من و تو، براي اين كه ما تو اين مملكت آزاد زندگي كنيم.
يه روز يه رشتيه..
اسمش ميرزا كوچك خان بود، ميرزا كوچك خان جنگلي؛
براي مهار كردن گاو وحشي قدرت مطلق شاه تلاش كرد، براي اين كه كسي تو اين مملكت ادعاي خدايي نكنه؛
اونقدر جنگيد تا جونش رو فداي سرزمينش كرد.
يه روز يه لره...
اسمش كريم خان زند بود، مؤسس سلسله ی زنديه؛
ساده زيست، نيك سيرت و عدالت پرور بود و تا ممكن مي شد از شدت عمل احتراز مي كرد.
يه روز يه قزويني يه...
به نام علامه دهخدا ؛
از لحاظ اخلاقي بسيار منحصر به فرد بود و ديوان پارسي بسيار خوبي براي ما بر جا نهاد.
يه روز ما همه با هم بوديم...، ترك و رشتي و لر و اصفهاني
تا اين كه يه عده رمز دوستي ما رو كشف كردند و قفل دوستي ما رو شكستند... ؛
حالا ديگه ما براي هم جوك مي سازيم، به هم ديگه مي خنديم!!! و اين جوري شاديم.
اين از فرهنگ ايراني به دور است. آخه اين نسل جديد نسل قابل اطمينان و متفاوتي هستند.
پس با همديگه بخنديم نه به همديگه
شرم خنديدن، به مضحكه ی هم ميهنان مان را بر خود نپسنديم.
كار سختي نيست نشنيدن، نخواندن و نگفتن لطيفه هاي توهين آميز...
با اراده ی جمعي اين عادت زشت را به ضدارزش تبديل كنيم.
رخشان بني اعتماد
يك روز يه تركه
اسمش ستارخان بود، شايد هم باقرخان.. ؛
خيلي شجاع بود، خيلي نترس.. ؛
يكه و تنها از پس ارتش حكومت مركزي براومد، جونش رو گذاشت كف دستش و سرباز راه مشروطيت و آزادي شد، فداكاري كرد، براي ايران، براي من و تو، براي اين كه ما تو اين مملكت آزاد زندگي كنيم.
يه روز يه رشتيه..
اسمش ميرزا كوچك خان بود، ميرزا كوچك خان جنگلي؛
براي مهار كردن گاو وحشي قدرت مطلق شاه تلاش كرد، براي اين كه كسي تو اين مملكت ادعاي خدايي نكنه؛
اونقدر جنگيد تا جونش رو فداي سرزمينش كرد.
يه روز يه لره...
اسمش كريم خان زند بود، مؤسس سلسله ی زنديه؛
ساده زيست، نيك سيرت و عدالت پرور بود و تا ممكن مي شد از شدت عمل احتراز مي كرد.
يه روز يه قزويني يه...
به نام علامه دهخدا ؛
از لحاظ اخلاقي بسيار منحصر به فرد بود و ديوان پارسي بسيار خوبي براي ما بر جا نهاد.
يه روز ما همه با هم بوديم...، ترك و رشتي و لر و اصفهاني
تا اين كه يه عده رمز دوستي ما رو كشف كردند و قفل دوستي ما رو شكستند... ؛
حالا ديگه ما براي هم جوك مي سازيم، به هم ديگه مي خنديم!!! و اين جوري شاديم.
اين از فرهنگ ايراني به دور است. آخه اين نسل جديد نسل قابل اطمينان و متفاوتي هستند.
پس با همديگه بخنديم نه به همديگه
برگرفته از وبلاگ دبیرخوبم خانوم سامانی www.acupoftea.blogfa.com
نظرات شما عزیزان:
نويسنده
فاطمه
